O armii z jajami

Wojna Światów się zbliża wielkimi krokami. Dzięki Krakowskiemu Grunwaldowi miałem możliwość potestowania swojego pomysłu, a dzięki zaostrzonym restrykcjom odnośnie malowania i schematu armii musiałem z tego pomysłu zrezygnować. Obecnie docieram detale, ale postanowiłem Wam zaprezentować generalny pomysł.

Czego brakuje demonom? Nie rozbijania się na trudnym terenie, większej przeżywalności po deepie, dobrego otwierania pojazdów, dodatkowego wsparcia w walce wręcz. Wiedziony tymi wytycznymi próbowałem złożyć coś z CSM, Lostów, a nawet Krootów, jednak ostatecznie w łapki me wpadła armia Wilków i tak już zostało.

Pomysł gry opiera się na założeniu, iż Wilki także mogą pobłądzić i przejść na "złą stronę mocy". Zatem mamy tu do czynienia z wilkami chaosu, że tak powiem. Lekko karkołomna idea, ale w sumie czemu nie? Każdy śmiertelnik może ulec wpływom któregoś z czterech bóstw, czyż nie?

Taktycznie postanowiliśmy z Azotkiem (Hail The Nitrea!) w demonach postawić na jedną kartę, czyli zagrać armią naporową opartą na GUO, fiendach i demon princach, które mają spadać w pierwszej turze, w odwodach pozostawiając 2 małe oddziały plagów i 2 oddziały płaszczek. W razie niepowodzenia w spadaniu założoną połową armii, płaszczki mają zjeść jak najwięcej pojazdów, a plagi, wyposażone w ikonę, usadowić się w jakimś miłym, ciepłym coverze i podziwiać widoki czekając na wsparcie.

Z wilkami był większy zgryz. Głównym problemem był fakt, iż składając tradycyjną ich armię, jadącą do przodu w rhinosach, ze wsparciem long fangów i takie tam, w razie zaczynania przeciwnika byłbym narażony na ostrzał 2 armii, a później jeszcze przeszkadzał Azotkowym demonom w deepie. Cóż zatem było robić? Zdecydowaliśmy się na armię z jajami, która ma wszystko w deepie, czyli drop pod mode on.

Obecnie armia bazuje na 5 podach, z których wysypują się bardzo nieprzyjemni panowie, zapewniający samym sobie oraz demonom cover za pomocą podów, oraz nieprzyjemną niespodziankę przeciwnikowi, za pomocą melt, flamerów i 2 priestów wyposażonych w cudne, wilcze moce psioniczne.

Z ogólnych przemyśleń wyszło nam z Azotkiem, że trochę odwykłem jeśli chodzi o grę marinami, często robię jeszcze głupie błędy, ale się wyrabiam. Wilczki sprawiają się nieźle, dają demonom dodatkowego kopa, do tego sprawiają, iż przeciwnik ma naprawdę pod górkę, jeśli chodzi o wystawianie się.

Jedyne co obecnie boli, to fakt, iż trzeba było zrezygnować z fajnych jednostek i przekombinować całość rozpiski tylko dlatego, iż nie mogę pożyczyć armii od 2 różnych źródeł, bo modele będą miały inny schemat malowania... Paranoja lekka, ale co zrobić?

Z pozdrowieniami dla wszystkich wybierających się do Poznania na super imprezkę Pyrkonowo-Turniejową.